30 oktober 2015

Colombia /02

Cartagena een bruisende kleurige havenstad aan de Caribische Zee. Ik geniet van de levendige sfeer en in elk huis wil ik wonen met zijn bonte kleuren en zijn authentieke houten hekwerk voor de ramen. Unieke handgemaakt souveniers worden mooi uitgestald  op straat - je wordt er helemaal hebberig van.
Als de avond valt, hoor je vrolijke muziek vanuit elke straathoek, iedereen zit buiten voor een drankje of een hapje. In de weekenden zijn de bewoners wit gekleed en de kerken zitten vol vanwege bruiloftceremonies. In de vele restaurants moet je de Ceviche bestellen. Het is rauwe vis of een mix van zeevruchten die langzaam wordt gegaard wordt door limoenzuur. Deze stad heeft mijn hart gestolen.
Na 3 dagen in Caribische sferen toeven nemen we afscheid van Cartagena.
We gaan op weg naar de tweede stad van Colombia - Medellín. Met  zijn unieke openbare vervoersysteem. Een kabelbaan die je naar de hoge gedeeltes van de stad brengt waar je een goed zicht heb op hoger gelegen arbeiderswijken van Medellín. Struinend door het centrum struikel je over een cavia gokspel, wordt je op je wenken bediend door jonge mannen met mierzoete en verfrissende limoendrankje, bewonder je de voluptueuze beelden van Fernando Botero en eindig je de dag bij het botanische park met zijn beroemde imposante dak.
Lang kunnen we niet blijven, we hebben nog maar 3 dagen over. Van daaruit gaan we op weg naar de koffieregio, naar Salento. We hebben geen tijd om een plantage te bezoeken. We kiezen voor een wandeling van 10 kilometer door Valle Del Cocora. Surrealistisch landschap door de vreemde, gigantische waspalmen. Je wandelt naar de hoogste punt en vanuit daar heb je ademnemend uitzicht op de vallei. Ik voel me sereen, nietig en vredig ~ alles tegenlijkertijd. Ik vergeet alles om me heen ~ wat is  moeder natuur wondermooi.
Terug naar Nederland probeer ik de vele indrukken in te prenten in mijn geheugen. Colombia, hasta la vista!

Where I eat/sleep/do
In Medellín hebben we geslapen in een hotelketen van Ibis - prima hotel voor een goede prijs. Je koopt een kaartje bij het metrostation om helemaal naar boven te komen met de kabelbaan. Eenmaal boven: blijf in de buurt van het metrostation. Colombianen hebben een gezegde, No dar papaya / don't give papaya. Wat betekent: geef ze niet de gelegenheid om iets van je te stelen. Maar dat geldt natuurlijk in elke grote wereldstad.
In Salento sliepen we in de Salento Real, een fijn hotel! Tijdens de wandeling door de Cocoravallei kun je ook een kolibrireservaat bezoeken. Je betaalt een klein bedrag aan entree maar dezelfde mensen onderhouden ook het wandelpad door de vallei. Salento is een klein stadje en je kan eigenlijk wel overal goed eten zoals bij klein knus restaurantje Café Bernabé Gourmet. Met de nachtbus reden we weer terug naar Bogota. Wat goed te doen is, neem alleen een dekentje mee of een dikke trui want de airco staat de hele nacht aan.
Helaas gaat in Colombia de zon al vroeg onder dus het loont ook om op tijd op te staan.

My holiday continued trough Cartagena, Medellín and Salento!

2 opmerkingen:

  1. Oooh wat een mooi verhaal en de foto's lijken nog mooier. Prachtig al die kleuren en dieren... fijn nagenieten moet dit zijn.
    Fijne dag nog!
    X

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Dank je, wel Liza! Het lijkt alweer een hele poos geleden mijn vakantie in Colombia. Wat vliegt de tijd!
      Hoe gaat het met je? Al iets gehoord van je sollicitatie?
      x

      Verwijderen

Thanks for taking the time to leave a message.
I appreciate and love every comment!
xo